*Γκρι διαζύγια*
Τα διαζύγια σε μεγαλύτερη ηλικία γίνονται όλο και πιο συνηθισμένα – και οι επιστήμονες αρχίζουν να διερευνούν τον βαθύ αντίκτυπο που μπορεί να έχει αυτό στα ενήλικα παιδιά και στις σχέσεις τους.
Οι ΗΠΑ έχουν ένα από τα υψηλότερα ποσοστά διαζυγίων στον κόσμο, παρόλο που τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες έχει μειωθεί μεταξύ των νεότερων ζευγαριών. Αντίθετα, οι μεσήλικες και οι μεγαλύτεροι ενήλικες έχουν πάρει την πρωτιά. Στην πραγματικότητα, οι ενήλικες ηλικίας 65 ετών και άνω είναι πλέον η μόνη ηλικιακή ομάδα στις ΗΠΑ με αυξανόμενο ποσοστό διαζυγίων. Για τους άνω των 50 ετών, το ποσοστό αυξανόταν επίσης για δεκαετίες, αλλά τώρα έχει σταθεροποιηθεί.
Σήμερα, περίπου το 36% των ανθρώπων που παίρνουν διαζύγιο είναι 50 ετών και άνω, σε σύγκριση με μόνο 8,7% το 1990. Αυτό είναι γνωστό ως "γκρι διαζύγιο".
Αυτή η τάση προς τα διαζύγια σε μεγαλύτερη ηλικία συμβαίνει για διάφορους λόγους, σύμφωνα με μελέτες. Οι ζωές είναι μεγαλύτερες από ό,τι ήταν παλιά, για αρχή, και τα μεγαλύτερα σε ηλικία ζευγάρια μπορεί να είναι λιγότερο πρόθυμα να ανεχθούν μη ικανοποιητικούς γάμους από ό,τι πριν. Εν τω μεταξύ, οι νέοι παντρεύονται αργότερα και έχουν γίνει πιο επιλεκτικοί στην επιλογή συντρόφου. Όπως το θέτει ένας ερευνητής, "οι Ηνωμένες Πολιτείες προχωρούν προς ένα σύστημα στο οποίο ο γάμος είναι πιο σπάνιος και πιο σταθερός από ό,τι ήταν στο παρελθόν".
Εν μέσω αυτής της τάσης, μια πτυχή του γκρίζου διαζυγίου αρχίζει να τυγχάνει μεγαλύτερης προσοχής: O εκτεταμένος αντίκτυπος που μπορεί να έχει ο χωρισμός στα ενήλικα παιδιά - και στις σχέσεις τους με τους γονείς τους, ειδικά με τους πατέρες τους.
Ενώ οι ερευνητές έχουν μελετήσει εκτενώς τον τρόπο με τον οποίο τα μικρά παιδιά επηρεάζονται από το διαζύγιο, ο αντίκτυπος στα ενήλικα παιδιά είχε παραμεληθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως επειδή θεωρούνταν πιο ώριμα και πιο ικανά να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Ωστόσο, ήδη στα τέλη της δεκαετίας του 1980, νέες έρευνες διαπίστωσαν ότι, όπως και τα μικρά παιδιά, έτσι και οι ενήλικες αντιδρούσαν στο διαζύγιο των γονέων με θυμό, σοκ και "παραμένουσα θλίψη".
