"Η μάνα μου μεγάλωσε την κόρη μου όταν δούλευα και δεν μπορούσα να είμαι κοντά της" εξομολογήθηκε, φορτισμένη συναισθηματικά, η Άντζελα Δημητρίου.
Στην εκπομπή "Ενώπιος Ενωπίω" με τον Νίκο Χατζηνικολάου βρέθηκε η Άντζελα Δημητρίου, τη νύχτα της Πέμπτης και μίλησε, μεταξύ άλλων, με πολύ τρυφερότητα για την πολύ πρόσφατη απώλεια της αγαπημένης της μητέρας και την προσωπική της δύσκολη διαχείριση σε αυτήν.
Πιο συγκεκριμένα, η Άντζελα Δημητρίου εξομολογήθηκε πως "αυτό που μου έμεινε από την μητέρα μου είναι αυτό που φοράω στο χέρι μου, ήταν το δαχτυλίδι της το οποίο ορκίζομαι ότι δεν θα το βγάλω ποτέ γιατί είναι η προστασία μου. Την έχω κοντά μου. Η μητέρα μου ήταν μια γυναίκα πολύ δυναμική, που δεν καταλάβαινε τίποτα και έμπαινε μέσα σε όλα, που ήθελε τα παιδιά της να είναι πρώτα καλά και μετά όλοι οι υπόλοιποι και μια γυναίκα που μεγάλωσε την κόρη μου. Λέω την μεγάλωσε γιατί εγώ δούλευα και δεν μπορούσα να είμαι κοντά της, να της προσφέρω την παρουσία μου αλλά πρόσφερα άλλα πράγματα και όταν μπορούσα ήμουν κοντά της".
"Η μάνα μου ήταν η γυναίκα που δεν καταλάβαινε τίποτα! Δυόμιση χρόνια την είχα σε ένα κρεβάτι, δεν περπάταγε και μέρα με τη μέρα που την έβλεπα έτσι στεναχωριόμουν πάρα πολύ γιατί ξέχασα την μάνα μου που ήταν δυναμική, να κάτσει να μαγειρέψει, να καθαρίσει το σπίτι, να κάνει τα πάντα. Μέχρι πριν από έναν μήνα, μπαίνω μέσα στο δωμάτιο, μου πιάνει το χέρι μου και μου λέει: "Θέλω να προσέχεις τον εαυτό σου. Να βρεις έναν άνθρωπο να φτιάξεις τη ζωή σου γιατί στο τέλος θα μείνεις μόνη σου. Θα είσαι μόνη σου και γω δεν θέλω να είσαι μόνη σου". Είμαι μόνη μου έξι ολόκληρα χρόνια γιατί κουράστηκα, αγανάκτησα, περίμενα αλλιώς να έρθει η ζωή μου και αλλιώς ήρθε".
"Σίγουρα είχα έρωτες, αγάπη, ζήλια, μίσος και πάρα πολλά. Περίμενα όμως ότι κάποια στιγμή θα ηρεμίσουν τα πράγματα και θα έχω έναν άνθρωπο και γω για να περνάω κάποιες ώρες που είναι δύσκολες μετά τη δουλειά" συμπλήρωσε, εν συνεχεία, η Άντζελα Δημητρίου στην συνέντευξη της.
