Η εμφάνιση των Jethro Tull στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού ήταν αναμφισβήτητα μία από τις πιο επιτυχημένες όλης της χρονιάς, παρότι έχουμε περάσει μόλις το πρώτο μισό του 2019.
Ο Γιάννης Λεουνάκης είχε την ευκαιρία και τη χαρά να συζητήσει με τον Ian Anderson για ζητήματα που επεκτάθηκαν από την πολιτική και το προσφυγικό μέχρι την πιθανή (ή απίθανη) κινηματογραφική βιογραφία των Jethro Tull.
Ο Ian μίλησε για το πως το συγκρότημα πήρε το όνομά του, για το αρχικό του σοκ, αλλά και για το πως δεν κατάφερε ποτέ να το αλλάξει, αφού είχαν ήδη αρχίσει να έχουν τα πρώτα σημάδια επιτυχίας με τις εμφανίσεις τους στο θρυλικό Marquee club.
Μετέφερε το παρασκήνιο της συνεργασίας με τον Steven Wilson, ενώ παραδέχτηκε πως δε θεώρησε ποτέ τον εαυτό του mega star. Από μικρή ηλικία άκουγε jazz, blues και κλασική μουσική, μουσική δηλαδή μεγάλων σε ηλικία ανδρών που δεν είχαν τίποτα pop στην παρουσία τους και το ίδιο ακριβώς ήθελε να πετύχει για τον εαυτό του, να είναι ένας μεγάλος άνδρας που θα τον ακούνε οι έφηβοι.
Προτιμά να χαρακτηρίζει τους Jethro Tull ως progressive rock και θεωρεί μάλλον απίθανο το ενδεχόμενο μίας κινηματογραφικής βιογραφίας της μπάντας, αφού για αυτό, χρειάζονται πολύ δυνατής εμβέλειας προσωπικότητες, όπως ο Michael Jackson, o Elton John και ο Freddie Mercury. Εξάλλου, δεν του αρέσει η θέση των ηθοποιών όταν προσπαθούν να μιμηθούν ένα άλλο υπαρκτό πρόσωπο, τους προτιμά όταν εξελίσσουν και δημιουργούν μόνοι τους έναν νέο χαρακτήρα.
Μεταξύ άλλων, σε αυτή τη συνέντευξη στον 969 Rock FM, ο Anderson αναφέρθηκε στο ζήτημα του Brexit, παραδεχόμενος πως το αντίστοιχο άρθρο θα πρέπει απλά να αποσυρθεί, καθώς οι Βρετανοί είχαν ψηφίσει υπό την πίεση ενός σεναρίου με δύο μόνο επιλογές, μαύρο ή άσπρο, ενώ τώρα όλοι έχουν συνειδητοποιήσει πως το καλύτερο είναι η Μεγάλη Βρετανία να παραμείνει στην ΕΕ και να βοηθήσει στο σχηματισμό μίας διαφορετικής Ευρώπης.
Περισσότερα, στο παρακάτω βίντεο:
