"Έδωσαν τη δουλειά στα χέρια του νέου τους φίλου Phil Spector, ο οποίος με τη σειρά του έφερε ορχήστρα και χορωδία, καταλήγοντας να μετατρέψει σε φο μπιζού πολλά από τα ακατέργαστα διαμάντια του καλύτερου δίσκου των Beatles εδώ και χρόνια". Τα λόγια του John Mendelsohn για το "Let It Be" των Beatles στις 11 Ιουνίου του 1970 στο 'Rolling Stone' ήταν η απόλυτη αποδόμηση του δίσκου, ενώ τους ίδιους ρυθμούς ακολούθησε και το 'NME' αποκαλώντας το "φτηνό επιτάφιο, μία χάρτινη ταφόπλακα, ένα θλιβερό και ζοφερό τέλος για μία μπάντα που άλλαξε την ποπ μουσική".
Έχουμε διαβάσει άπειρες φορές το σενάριο της ανύπαρκτης χημείας ανάμεσα στους Fab Four με το "Let It Be" - το οποίο κανονικά θα λεγόταν "Get Back" - που δεν μπόρεσε τελικά να είναι η επιστροφή στις ρίζες τους όπως προσδοκούσε ο Paul McCartney. Για όσους έψαχναν να βρουν σχετικές αποδείξεις, μάλλον τις βρήκαν στην ανακοίνωση της διάλυσης του συγκροτήματος μόλις ένα μήνα πριν την κυκλοφορία του δίσκου.
Ήταν όντως η επισφράγιση του επιλόγου του; Το ερώτημα παρέμεινε αναπάντητο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σήμερα, ο Giles Martin, γιος του πιο διάσημου George, δημιούργησε μία επανέκδοση μαζί με τον Sam Okell, για τον οποίο δήλωσε σχετικά: "Στον πυρήνα του, το "Let It Be" δεν ήταν ένα άλμπουμ που ξεπέρασε τα όρια, αλλά μία προσπάθεια των Beatles να επιστρέψουν στα νιάτα τους, να ξαναζήσουν τις μέρες που έπαιζαν στο Cavern Club και ήταν μία μπάντα του rock'n'roll, όχι του στούντιο. Το τελικό προϊόν, κατά κάποιον τρόπο, δεν ήταν καν album. Έκαναν πρόβες ή ηχογραφούσαν; Υπάρχει πολύ από την τελευταία πραγματικά πολύ επιτυχημένη συναυλία τους. Υπάρχει επίσης το "Across the Universe", που ηχογραφήθηκε πολύ νωρίτερα, και το "I Me Mine", το τελευταίο μετά το "Abbey Road". Είναι κάτι σα συνονθύλευμα και αυτό που προσπάθησα να κάνω ήταν να τιμήσω το δίσκο, ήταν ένας πολύ καλός δίσκος, αλλά ήθελα επίσης να του προσθέσω λίγη συνοχή".
Στην πραγματικότητα, εκτιμώντας τα πράγματα διαφορετικά στις μέρες μας - και σίγουρα με περισσότερη νηφαλιότητα από τότε - παρότι το "Let It Be" στο σύνολό του υπονοούσε την αποσύνθεσή τους, αποτέλεσε επίσης μία σαφέστατη δήλωση του ταλέντου τους. Είναι σχεδόν απίστευτο ότι σε λιγότερο από δύο εβδομάδες προβών και όντας υπό διάλυση, οι τέσσερις τους κατάφεραν να δημιουργήσουν αυτά τα τραγούδια.
Η ιστορία του The Long And Winding Road
"Κάθισα στο πιάνο στη Σκωτία, άρχισα να παίζω και μου βγήκε αυτό το τραγούδι", εξήγησε ο McCartney για να προσθέσει: "Ήξερα ότι θα μπορούσε να το έχει γράψει κάποιος σαν τον Ray Charles. Πάντα έβρισκα έμπνευση στην ήσυχη ομορφιά της Σκωτίας".
Ο διευθύνων σύμβουλος της Apple Corps, Alistair Taylor θυμάται ακόμα την ηχογράφηση του αρχικού demo στις 3 το πρωί: "Ο Paul διάλεγε μία μελωδία και είπα 'μου αρέσει, είναι μια υπέροχη μελωδία'. 'Είναι απλώς μια ιδέα', μου απάντησε. Ζήτησε από τον μηχανικό να ξεκινήσει να γράφει και ηχογράφησε το "The Long And Winding Road". Ήταν γεμάτο λα-λα-λα, επειδή είχε γράψει μόνο λίγες γραμμές από τους στίχους, αλλά δεν ήταν τίποτα λιγότερο από φανταστικό". Ο McCartney στο μεταξύ, δεν έκρυψε ποτέ την απογοήτευσή του για την τελική παρέμβαση του παραγωγού Phil Spector στο "Let It Be". Η δε προσθήκη ορχηστρικών overdubs, ειδικά στο "The Long and Winding Road" ανέκαθεν δίχαζε ακόμη και τους fans των Beatles.
Let It Be, ένα album με τρεις πατέρες
"Ο Glyn Johns είναι ένας εξαιρετικός παραγωγός. Το θέμα είναι ότι τρεις διαφορετικοί παραγωγοί εργάστηκαν σε αυτό το album. Ο Johns πάντα προσπαθούσε να συλλάβει το πνεύμα και την ουσία των συγκροτημάτων. Ο πατέρας μου, ως καλός αρχιτέκτονας του ήχου, πάντα επικεντρωνόταν περισσότερο στα projects και μετά υπήρχε και ο Phil Spector, ο οποίος είναι ως περισσότερο παραγωγός πάντα άφηνε το στίγμα του στους δίσκους. Νομίζω ότι ο Glyn σεβάστηκε περισσότερο την αρχική επιθυμία των Beatles να φτιάξουν ένα album από το μηδέν, αλλά πιστεύω επίσης ότι πήραν τη σωστή απόφαση να μην το βγάλουν εκείνη την εποχή. Ήταν ακατέργαστο και δεν υπήρχαν αρκετά τραγούδια σε αυτό. Εκείνος έκανε ακριβώς αυτό που έπρεπε να κάνει", δήλωσε ο Martin Jr.
Στο μεταξύ, ψάχνοντας στο αρχείο της Apple Corps, ανακτώντας demos, ηχογραφήσεις και αδημοσίευτο υλικό από εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο, ο Giles Martin είχε την ευκαιρία να συνθέσει ένα εξαιρετικά περίπλοκο παζλ, που περιλάμβανε κομμάτια από συζητήσεις και φιλικά πειράγματα μεταξύ των τεσσάρων τους. "Ο Paul ήθελε επίσης να δείξει στον κόσμο αυτό το "Let it Be", στο οποίο ακουγόταν το γέλιο της μπάντας. Περνούσαν υπέροχα, δεν τραγουδάς το "Two Of Us" ως ντουέτο (Lennon-McCartney) αν μισεί ο ένας τον άλλον", εξήγησε ο Martin επισημαίνοντας πως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα παραήταν ευχάριστη για να είχε προαποφασιστεί το τέλος τους. Όπως και να έχει πάντως, με το "Let It Be" ήταν που άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι είχαν αλλάξει πολύ μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εξαιτίας του επέλεξαν ξεχωριστούς δρόμους.
Πηγή: esquire.com.gr
