Οι θρυλικοί Franz Ferdinand επιστρέφουν στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία την Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου στο Floyd Live Music Venue. Ο frontman τους, ο Alex Kapranos, μίλησε αποκλειστικά στον Βασίλη Λούκα και αποκαλύπτει στον 969 Rock FM όλα τα μυστικά του. Ένα από αυτά; Ότι ο Έλληνας παππούς του ήταν ο γιατρός του Μάρκου Βαμβακάρη. Επίσης εξομολογείται ότι υποστηρίζει τον Εθνικό Πειραιώς στο ποδόσφαιρο και δίνει συμβουλές σε νέους υποψήφιους ροκ αστέρες.
- Γειά σου Άλεξ. Που σε βρίσκω αυτή την ώρα; Έίσαι κοντά σε κάποια παραλία ή μήπως κάπου αλλού;
- "Γειά σου Βασίλη. Με βρίσκεις κάπου στα ορεινά της Ελβετίας. Κάνω ένα μέρος των φετινών καλοκαιρινών διακοπών μου. Η θερμοκρασία είναι υποφερτή και περνάω υπέροχα".
- Είσαι τυχερός που είσαι στην Ελβετία. Η ζέστη εδώ είναι απίστευτη. Όπως κάθε καλοκαίρι άλλωστε. Στους 43 βαθμούς και καταλαβαίνεις τι κατάσταση επικρατεί…
- "Θυμάμαι ότι όταν ήμουν παιδί έμενα σε ένα διαμέρισμα που είχαν ο παππούς και η γιαγιά μου στον Περαιά. Βρισκόταν στον 4ο όροφο μιας πολυκατοικίας και θυμάμαι ότι πήγαινα στην ταράτσα για να απολαύσω τη θέα. Ακόμη θυμάμαι τη ζέστη που είχε κάθε Ιούλιο!".
- Μίλησε μου για τη σχέση σου με την Ελλάδα. Νομίζω ότι είναι μόνιμη και γεμάτη συγκινήσεις μιας και είσαι ένας άνθρωπος ελαφρώς κομμένος στη μέση. Μισός Έλληνας και μισός Βρετανός. Πως νιώθεις εσύ με όλο αυτό και ποια πλευρά σου επικρατεί περισσότερο, η Βρετανική ή η Ελληνική; Νομίζω ότι το "Black Eyelashes” από το πρόσφατο άλμπουμ σας δηλώνει αγάπη για το ρεμπέτικο.
- "Μπορώ να σου πω ότι όλα τα εξηγεί το τραγούδι μας 'Black Eyelashes' από το πρόσφατο άλμπουμ μας 'The Human Fear'. Το τραγούδι αυτό πραγματικά τα λέει όλα… Ξέρεις είναι μια συνηθισμένη κατάσταση που συμβαίνει με τα παιδιά των μεταναστών που μεγαλώνουν σε διαφορετικές πατρίδες. Οι επιρροές που παίζουν πρώτο ρόλο. Είχα πάντα την ελληνική πλευρά μέσα μου. Μεγάλωσα μαθαίνοντας ελληνική ιστορία, ακούγοντας ελληνική μουσική, έχω ελληνικό αίμα που κυλάει στις φλέβες μου αλλά δεν μπορώ να σου πω ότι είμαι 100% Έλληνας όπως αυτός που γεννιέται και μεγαλώνει στην Ελλάδα. Έχω πολλά στοιχεία ελληνικά από τους γονείς μου. Ίσως αυτό που με κάνει λίγο διαφορετικό από την κλασσική εικόνα του Έλληνα να είναι το ξανθό χρώμα στα μαλλιά μου, όπως άκουγα από τον παππού και τη γιαγιά... Σαφώς και νιώθω Έλληνας. Μεγάλωσα και στην Ελλάδα και έχω μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα. Δεν ξέκοψα ποτέ. Ο πατέρας μου ήταν πάντα περήφανος για όλα τα στοιχεία της ελληνικής κληρονομιάς της παράδοσης και της ιστορίας. Ξέρεις που καθόμαστε όλοι γύρω από το τραπέζι. Το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό όλο αυτό. Έχω διαβάσει ελληνική ιστορία. Σίγουρα νιώθω ότι είμαι Έλληνας. Και μπορώ να σου πω ότι η μουσική ήταν ένα μεγάλο κομμάτι για μένα επίσης".
- Ναι το γνωρίζω και θέλω να μου πεις μερικά πράγματα για το μπουζούκι, το ρεμπέτικο και τη σχέση που έχεις με την ελληνική μουσική γενικότερα.
- "Σαφώς και υπάρχει συνδυασμός. Είναι κάτι που με συγκινεί. Είναι μια διαφορετική κατάσταση για τους περισσότερους από μας. Ειδικά για μένα το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής μου ταυτότητας προέρχεται και βασίζεται στη μουσική που έχω ακούσει. Το θυμάμαι έντονα όλο αυτό και με τον πατέρα μου και με τον παππού και τη γιαγιά μου. Όταν ήμουν παιδί. Είχαν ένα σπίτι στο Αμπελάκι στη Σαλαμίνα. Θυμάμαι ακόμη τα ασπρόμαυρα ντοκιμαντέρ που έβλεπα στην τηλεόραση σχετικά με την ελληνική μουσική, με το ρεμπέτικο, τα νησιώτικα και την κρητική μουσική. Μου αρέσει πολύ η κρητική μουσική. Ο πατέρας μου ήταν φανατικός θαυμαστής του Σαββόπουλου αλλά και του Μαρκόπουλου επίσης. Μεγάλωσα ακούγοντας πολλούς δίσκους του Μαρκόπουλου ο οποίος έχει όλη αυτή την Κρητική κληρονομιά και παράδοση στη μουσική του. Είναι εντελώς διαφορετική η μουσική αυτή από τα χορευτικά είδη και έχει ένα διαφορετικό χαρακτήρα. Στη συνέχεια άρχισα να εξερευνώ ακόμη περισσότερο την ελληνική μου ταυτότητα. Κι όλο αυτό το έκανα ακούγοντας μουσική και διαβάζοντας βιβλία. Μερικά χρόνια πριν πήρα μέρος σε ένα μοναδικό αφιέρωμα, μια αναδρομή στο έργο του Βαμβακάρη. Το συζήτησα με τους γονείς μου και με τους θείους μου κι εκεί έμαθα το εκπληκτικό. Μου είπαν: 'Ο παππούς μου ήταν ο γιατρός του Βαμβακάρη'. Μόλις το άκουσα τους λέω: 'Ορίστε; Πως γίνεται αυτό;' και θυμάμαι ότι μου είπαν: 'Ο παππούς σου ήταν γιατρός στη Νίκαια. Κι ο Βαμβακάρης ήταν ένας από τους ασθενείς του…' Απίστευτη λεπτομέρεια σχετικά με έναν άνθρωπο που άκουγα τη μουσική του τόσα χρόνια… Μια απίστευτη σχέση της οικογένειας μου μαζί του. Ένα μέρος λοιπόν από το ψάξιμο της ελληνικής μου ταυτότητας έχει άμεση σχέση με όλο αυτό. Θυμάμαι τον εαυτό μου τον Απρίλιο του 2019 να περπατάω πολύ σε όλη την Αθήνα, πήγα και στην Ακρόπολη και άκουγα πολύ μουσική και θυμάμαι να προσπαθώ να καταλάβω και να νιώσω όλη την μαγεία της ελληνικής μουσικής για μια ακόμη φορά".
- Έχεις νιώσει κάποια στιγμή στη ζωή σου ότι είσαι ήρωας, ότι είσαι διάσημος ή νιώθεις εντελώς φυσιολογικά όπως ήσουν όταν ξεκινούσες την καριέρα σου;
- "Ήμουν 31 όταν βγήκα στην επιφάνεια. Βέβαια από το σχολείο και από την εφηβεία μου είχα σχέση με τη μουσική. Δεν είχα φανταστεί ότι θα κάνω κάτι επαγγελματικό. Ξαφνικά μπήκα στη βιομηχανία και μπορώ να σου πω ότι άλλαξε η ζωή μου εντελώς ξαφνικά. Αυτό έγινε όταν έγραψα τον πρώτο μου δίσκο. Βρήκα κίνητρο και έμπνευση. Πέρασα σε έναν άλλο κόσμο. Πέρασα τις ιδέες μου στη μουσική. Ξαφνικά ανακάλυψα ότι με τη μουσική και την επιτυχία μου μπορώ να πληρώνω τα ενοίκια μου. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μου συμβεί μια τόσο σημαντική αλλαγή και ριζική στη ζωή μου. Είμαι πλέον ευτυχής που μου συνέβη όλο αυτό. Μου άλλαξε η ζωή εντελώς. Επίσης μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι μέχρι να κάνουμε την πρώτη μας διεθνή επιτυχία είχα συναντήσει μοναδικούς σούπερ σταρ που θαύμαζα στην ζωή μου, όπως είναι ο David Bowie, ο Lou Reed, o Ray Davies, ο Brian May".
- Ήταν οι ήρωες σου;
- "Ναι ακριβώς. Ήρωες που τους συνάντησα όλους μέσα σε λίγους μήνες. Κι αυτό που ανακάλυψα είναι πως όλοι τους ήταν συνηθισμένοι και φυσιολογικοί άνθρωποι. Όπως όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Που έτυχε όμως να κάνουν κάτι πάρα πολύ καλά. Η έννοια του σούπερ σταρ έχει διπλή εξήγηση. Υπάρχουν πολλοί αληθινοί σουπερ σταρ που δεν είναι διάσημοι. Αυτό που σίγουρα συνειδητοποίησα όταν ήρθα σε επαφή με όλους αυτούς του ήρωες είναι πως πρόκειται για χαρακτήρες που θαύμαζα σε όλη τη ζωή μου. Ισχυρές προσωπικότητες που έχουν προσφέρει μοναδικές στιγμές μέσα από την πορεία τους. Όσο για μένα, για να απαντήσω στην ερώτηση σου, δεν είμαι σουπερ σταρ. Είμαι ένας συνηθισμένος τύπος που πιστεύω ότι κάνω πράγματα που αρέσουν σε κάποιους ανθρώπους. Σίγουρα όταν ανεβαίνω στη σκηνή κάτι συμβαίνει".
- Μια μεταμόρφωση;
- "Ναι μια αλλαγή. Όταν βλέπω τόσους ανθρώπους κάτω από τη σκηνή τότε νιώθω ότι αλλάζω. Κάτι μεγαλώνει. Κάτι αλλάζει. Δεν μπορείς να το περιγράψεις με λέξεις. Είναι κάτι που δεν ισχύει στην καθημερινότητα σου όταν είσαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος αλλά όταν ανεβαίνεις στη σκηνή όλο αλλάζει. Γίνεται μια έκρηξη".
- Πως χαρακτηρίζεις τη μουσική των Franz Ferdinard. Είναι απλά ροκ; Είναι προοδευτικό ροκ. Ή μήπως είναι κάτι άλλο;
- "Είναι μια μίξη από όλα όσα έχω ακούσει στη ζωή μου. Είναι κάτι λίγο από όλα. Από ένα ανόητο τραγούδι που μπορεί να έχω ακούσει, από έναν χορό που να έχω δει, από μια μουσική που να άκουσα σε ένα κλαμπ. Μια μίξη από ένα ελληνικό τραγούδι που άκουσα όταν ήμουν παιδί. Μια μίξη από έναν ήχο που έπαιζα όταν μάθαινα κιθάρα. Κάτι από το κλασσικό τραγούδι 'Eye Of The Tiger', κάτι από όλα αυτά μαζί και ξεχωριστά. Θα μπορούσες να μας χαρακτηρίσεις ίσως ως μια ροκ εν ρολ χορευτική μπάντα. Υπάρχουν πολλά στοιχεία στη μουσική μας. Στίχοι, λυρικά στοιχεία, χορευτική μουσική, Beatles, επιρροές από πολλά στοιχεία μαζί".
- Τι συμβουλεύεις ένα νέο παιδί που θέλει να μπει στη μουσική και να προσπαθήσει να ξεχωρίσει; Ποιο είναι το μυστικό για να πετύχει;
- "Να μην υποθέτεις ποτέ τι μπορεί να συμβεί. Έχω γνωρίσει αμέτρητους τύπους στη Γλασκώβη που τους άξιζε να γίνουν σουπερ σταρ ή που ονειρεύονταν ότι θα γίνουν. Το μυστικό είναι να αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο να δοκιμάσει τις πιθανότητες για να πετύχει. Το σπουδαιότερο από όλα είναι ένα. Απόλαυσε την διαδικασία. Η χαρά και η διασκέδαση κρύβεται σε κάθε στάδιο της προσπάθειας. Η χαρά που νιώθω όταν κάθομαι και γράφω τραγούδια, όταν δημιουργώ μουσική μπορώ να σου πω ότι είναι ίδια με τη συγκίνηση που νιώθω να παίζω σε χιλιάδες κόσμου όπως έγινε πρόσφατα στο φεστιβάλ του Glastonbury. Κάθε στάδιο είναι τόσο σημαντικό μέχρι να πας στο επόμενο. Μην κάνεις υποθέσεις. Ζήσε και απόλαυσε ότι συμβαίνει. Εμπιστεύσου το ένστικτό σου πάντα και μην ακούς τους άλλους και όλα όσα σου λένε. Να είσαι ο εαυτός σου".
- Λέω να κλείσουμε τη κουβέντα μας μιλώντας για ποδόσφαιρο. Ποιες είναι οι αγαπημένες σου ομάδες από τις δυο πατρίδες σου;
- "Μικρός θυμάμαι ότι ήμουν οπαδός της Σάντερλαντ. Αργότερα όταν πήγα στην Σκοτία θυμάμαι οτι έγινα οπαδός της Αμπερντίν. Τώρα αν με ρωτήσεις από την Ελλάδα είμαι οπαδός του Εθνικού".
- Alex σε ευχαριστώ πολύ για την συνομιλία μας.
- "Κι εγώ Βασίλη χάρηκα πολύ που κάναμε αυτή τη συζήτηση".
Λίγα λόγια για τους Franz Ferdinand
Επιστρέφουν στην Αθήνα την Πέμπτη, 11 Σεπτεμβρίου, στο Floyd Live Music Venue. Η καριέρα τους εκτείνεται σε πάνω από δύο δεκαετίες. Το σκωτσέζικο ροκ συγκρότημα είναι γνώριμο του ελληνικού κοινού από προηγούμενες εμφανίσεις τους, όπως την πρώτη τους ανεπανάληπτη εμφάνιση στο Ρόδον το 2004. Ο Αλεξ Καπράνος, ο ελληνικής καταγωγής τραγουδιστής τους είναι λάτρης του Μάρκου Βαμβακάρη, και είχε συμμετάσχει το 2015 σε ένα τιμητικό αφιέρωμα στον μεγάλο ρεμπέτη στο Barbican Hall του Λονδίνου. Από την αρχή της πορείας τους, με τα παράνομα πάρτι σε εγκαταλελειμμένα κτίρια της Γλασκώβης, οι Franz Ferdinand χαρακτηρίζονται από μια φρέσκια, αμετάβλητη και προοδευτική οπτική. Μια ανατρεπτική, καλλιτεχνική ματιά, συνδυασμένη με την αγάπη για αγαπημένα τραγούδια με εθιστικά ρεφρέν.
Σχηματίστηκαν το 2002 στη Γλασκώβη και κατέκτησαν γρήγορα τη διεθνή μουσική σκηνή με τον χαρακτηριστικό τους ήχο, που συνδυάζει το ροκ με την πανκ και την indie rock. Το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε το 2004, περιλαμβάνοντας το εμβληματικό single "Take Me Out", το οποίο τους χάρισε παγκόσμια αναγνώριση και καθιέρωσε το συγκρότημα ως μία από τις πιο σημαντικές μπάντες της δεκαετίας. Το άλμπουμ γνώρισε επιτυχία σε όλον τον πλανήτη, κερδίζοντας το Mercury Prize εκείνης της χρονιάς, δύο Brit Awards την επόμενη, και υποψηφιότητα για ένα Grammy.
Από τότε, οι Franz Ferdinand συνέχισαν να εξελίσσονται, κυκλοφορώντας επιτυχημένα άλμπουμ όπως τα "You Could Have It So Much Better" (2005), "Tonight: Franz Ferdinand" (2009) και "Right Thoughts, Right Words, Right Action" (2013). Κάθε κυκλοφορία τους χαρακτηρίζεται από καινοτόμες μελωδίες και στιχουργική ευφυΐα, διατηρώντας το ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο. Το 2022, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το "Hits To The Head", μια συλλογή που περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, προσφέροντας στους θαυμαστές την ευκαιρία να απολαύσουν ξανά αγαπημένα τραγούδια. Αυτή η κυκλοφορία αποτέλεσε ορόσημο στην καριέρα τους, επιβεβαιώνοντας τη διαχρονική τους αξία στη μουσική βιομηχανία. Αυτό το άλμπουμ τους βοήθησε να κατανοήσουν την ουσία της επιτυχίας τους και ταυτόχρονα να αποδεσμευτούν από το παρελθόν. Όταν ξέρεις ποιος είσαι και νιώθεις άνετα με αυτό, είσαι ελεύθερος να εξερευνήσεις νέα μονοπάτια. Σε αυτό το σημείο της καριέρας τους, οι Franz Ferdinand γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι και απολαμβάνουν την ενέργεια που φέρνει αυτή η αποδοχή. Ο νέος δίσκος τους "The Human Fear" που κυκλοφόρησε φέτος, πάλλεται από ενέργεια που σε κάνει να νιώθεις πιο ζωντανός από ποτέ.
Στην καρδιά των Franz Ferdinand βρίσκεται ακόμη η σχέση του Alex Kapranos με τον μπασίστα Bob Hardy. Δημιούργησαν το συγκρότημα δουλεύοντας μαζί σε μια κουζίνα, αρχικά σαν ιδέα, και στη συνέχεια αναζητώντας συνεργάτες στη Γλασκώβη. Η συμβολή του Julian Corrie στον τελευταίο τους δίσκο είναι επίσης σημαίνουσα, με τα δάχτυλά του να κάνουν θαύματα. Στη συνέχεια, υπάρχει η κιθαριστική ορμή του Dino Bardot και η φρέσκια ρυθμική οπτική των ντραμς της Audrey Tait, που συμμετέχουν για πρώτη φορά σε πλήρες άλμπουμ των Franz Ferdinand.
