Λίγες μελωδίες στο σινεμά έχουν χαραχθεί τόσο ανεξίτηλα όσο η "Μισιρλού". Στα αυτιά των Ελλήνων ακροατών φαινόταν σχεδόν παρανοϊκό το ότι ο Quentin Tarantino είχε διαλέξει ένα ρεμπέτικο για να ντύσει το "Pulp Fiction". O τελευταίος, λογικά, δεν είχε ιδέα περί τίνος πρόκειται: είχε επιλέξει πολύ απλά ένα τραγούδι που είχε κάνει θραύση στην μεταπολεμική Αμερική. Ο συνθέτης του, ή μάλλον ο άνθρωπος που το έκανε διάσημο παγκοσμίως μέσα από μία διασκευή, ήταν ο Dick Dale. Ο θρύλος του surf rock είχε γεννηθεί σαν σήμερα, στις 4 Μαΐου 1937 και έφυγε από τη ζωή στις 16 Μαρτίου 2019, ύστερα από πολλές περιπέτειες με την υγεία του.
Ποιος όμως ήταν πραγματικά ο 81χρονος κιθαρίστας; "Σου χρωστάμε όλοι. Rock On" είχε γράψει εκείνη τη μέρα στο Twitter ο Brian May των Queen, για να συμπληρώσει σε παρόμοιο τόνο o Chuck D των Public Enemy: "Ο Dick Dale ήταν έπος". Όπως καταλαβαίνεις, ακόμα κι αν δεν αγαπάς το surf rock, o Dick Dale ήταν ένας άνθρωπος που έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στο μεγάλο βιβλίο της pop κουλτούρας.
Φυσικά, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μέχρι σήμερα υπάρχει η εξής παρανόηση για τη "Μισιρλού" (σ.σ: η λέξη θα πει Αιγυπτιώτισσα): το τραγούδι θεωρείται αραβικό κι όχι ελληνικό ρεμπέτικο, αν και για να πούμε όλη την αλήθεια η μελωδία είναι έντονα επηρεασμένη από την Ανατολή. Η παρανόηση αυτή όμως δεν γίνεται τυχαία. Ο Richard Anthony Monsour, κατά κόσμον Dick Dale, γεννημένος το 1937 στη Βοστόνη, είχε λιβανέζικες ρίζες. Έτσι τα μέσα των Ηνωμένων Πολιτειών πάντα θεωρούσαν ότι άντλησε από την πατρογονική του παράδοση.
Ο Dale όμως δεν ήταν μόνο ο άνθρωπος που έκανε διάσημη τη "Μισιρλού" στα πέρατα της γης. Ήταν πολλά περισσότερα. Ήταν ο ιδρυτής ενός ολόκληρου genre, ο 'King of Surf Guitar' όπως τον έλεγαν, ο συνθέτης αμέτρητων hits ("Surf Beat", "Jungle Fever", "Surfin the Wedge"), ένας πρώιμος rocker που επηρέασε στρατιές επαναστατημένων εφήβων με κιθάρες κι ένας φανατικός των live εμφανίσεων που δεν μπορούσε να ζήσει μακριά από το σανίδι.
Ακόμα και χτυπημένος από πολλά διαφορετικά προβλήματα υγείας, συνέχιζε να κάνει περιοδείες μέχρι τα βαθιά γεράματα: "Χρειάζομαι τρεις χιλιάδες δολάρια, πέρα από την ασφάλιση, το μήνα για τα ιατρικά μου έξοδα. Αν σταματήσω να παίζω μουσική θα πεθάνω - μεταφορικά και κυριολεκτικά" δήλωνε το 2015, στην 'Pittsburgh City Paper', ενώ ετοιμαζόταν να ξεκινήσει μία τουρνέ σε 25 διαφορετικές πόλεις.
[Ο Dick Dale κρατά στα χέρια του το ντεμπούτο, "Surfer's Choice" (1962), σε ένα μαγαζί μουσικού εξοπλισμού το 2009.]
Αν όμως υπάρχει κάτι που μπορεί να λειτουργήσει ως η μεγαλύτερη μετά θάνατον τιμή κι ως ιδανικός επικήδειος για τον Dale είναι τα λόγια του σπουδαίου Brian Wilson, του ηγέτη των Beach Boys και πιο διάσημου πρεσβευτή του surf rock: "Η κιθάρα του Dick ήταν η μεγαλύτερη έμπνευση για εμάς". Τι ήταν όμως, τελικά, για τον Dale το μουσικό είδος που ίδιος γέννησε; "Μία προσπάθεια να μεταφερθεί η δύναμη της γης και του ωκεανού" όπως χαρακτηριστικά είχε πει το 1994, σε συνέντευξή του στους 'New York Times'. Η μελωδία της μητέρας φύσης με άλλα λόγια - όπως ακούγεται σε κάποιο beach party στις ακτές της Καλιφόρνιας.
Πηγή: esquire.com.gr
