Ήταν 10 Απριλίου 1970 όταν οι φανς των Beatles δέχτηκαν το τελειωτικό χτύπημα: Ο Paul McCartney ανακοίνωσε το πρώτο του σόλο album και, άθελά του, την επίσημη διάλυσή τους. Η είδηση συγκλόνισε τον πλανήτη σαν ένα σόλο κιθάρας του Harrison και μαζί της προέκυψε ένα ερώτημα που, μέχρι σήμερα, συνεχίζει να διχάζει: Ποιος ήταν πραγματικά υπεύθυνος για το τέλος της πιο επιδραστικής μπάντας όλων των εποχών; Η απάντηση, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν είναι τόσο απλή. Όπως κάθε καλή ροκ ιστορία, είναι γεμάτη με εγωισμούς, χωρισμούς, προδοσίες, αμφισβητήσιμες αποφάσεις και αγάπη.
Ο Ringo ήταν ο πρώτος που έφυγε
Αν και κανείς δεν το περίμενε, ο πρώτος που κατέβηκε από το τρένο των Beatles ήταν ο Ringo Starr. Μέσα στο χάος του "White Album" ο Ringo ένιωθε ότι δεν ταίριαζε, ότι τα ντραμς του δεν είχαν ρυθμό μέσα σε τόση διχόνοια. Πήρε μερικές ημέρες ρεπό, αν και λίγο αργότερα επέστρεψε με λευκό καπνό, που όμως εν τέλει δεν κράτησε πολύ.
George Harrison, ο αγνοημένος Beatle
Ενόσω ο Lennon και ο McCartney έκλεβαν τα φώτα, ο George Harrison ένιωθε κάπως παρείσακτος. Τον Ιανουάριο του 1969, εν μέσω των τεταμένων 'Get Back sessions', ο Harrison είπε "αρκετά" και εγκατέλειψε το συγκρότημα. Είχε δοκιμάσει πώς είναι η μουσική ελευθερία με το σχήμα του Bob Dylan και δεν ήθελε να παραμείνει στη σκια. "Τα λέμε στα κλαμπ", είπε φεύγοντας.
Μήπως έφταιγε η Yoko για τη διάλυσή τους;
Αν υπάρχει ένα όνομα που έχει επωμιστεί το φταίξιμο επί δεκαετίες, αυτό είναι η Yoko Ono. Η σχέση του John Lennon και της Yoko Ono ξεκίνησε το 1968 και η συνεχής παρουσία της στο στούντιο δεν πέρασε απαρατήρητη. Αλλά, όπως είπε ο Paul το 1969: "Θα είναι κάτι απίστευτο και κωμικό, σε 50 χρόνια από τώρα, όταν θα λέει ο κόσμος: 'Χώρισαν επειδή η Yoko κάθισε πάνω σε έναν ενισχυτή'". Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα δεν ήταν η Yoko, αλλά αυτό που αντιπροσώπευε: ένας John που δεν ενδιαφερόταν πια τόσο να είναι μέλος των Beatles όσο να είναι μέρος κάτι καινούργιου.
Ο πόλεμος των μάνατζερ (και των εγωισμών)
Μετά το θάνατο του Brian Epstein, του μάνατζερ που είχε κρατήσει το συγκρότημα σε τάξη, τα σκαθάρια επιχείρησαν να διοικήσουν τη δική τους εταιρεία, την Apple Corps. Spoiler alert: ήταν μια οικονομική καταστροφή. Ο McCartney ήθελε να αναλάβει τα ηνία ο πατέρας της συζύγου του Linda. Οι Lennon, Harrison και Starr από την άλλη πλευρά, επέλεξαν τον Allen Klein, έναν μεγαλοκαρχαρία των επιχειρήσεων. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών δημιουργήθηκε ένας ψυχρός πόλεμος μεταξύ των συνεταίρων που κατέληξε σε αγωγές και ανεπανόρθωτες εντάσεις.
John Lennon, ο πρώτος που είπε αντίο, ο τελευταίος που το ανακοίνωσε
Τον Σεπτέμβριο του 1969, μετά από μια συναυλία στο Τορόντο με την Plastic Ono Band, ο Lennon επέστρεψε στο Λονδίνο αποφασισμένος να αποχωρήσει. Το ξεκαθάρισε σε μια συνάντησή τους, αλλά για να μην καταστραφεί το νέο τους δισκογραφικό συμβόλαιο, του ζητήθηκε να μην το ανακοινώσει. Έτσι, ο McCartney κατέληξε να πάρει την ευθύνη όταν κυκλοφόρησε το σόλο album του το 1970 με ένα δελτίο τύπου που ανέφερε ότι δεν θα έγραφε πλέον μουσική με τον John. Ο τελευταίος τότε, εξαγριώθηκε και πήρε εκδίκηση με μια εκρηκτική συνέντευξη στο 'Rolling Stone', κατά την οποία δήλωσε ότι οι Beatles είναι "οι μεγαλύτεροι μπάσταρδοι στον κόσμο".
McCartney εναντίον όλων
Η διάλυσή τους πέρα από συναίσθημα, έφερε και νομικές διαμάχες. Τον Δεκέμβριο του 1970 για παράδειγμα, ο McCartney μήνυσε τους άλλους τρεις Beatles για να διαλύσει επίσημα τη συνεργασία τους. Δεν το έκανε από κακία, αλλά για να προστατεύσει τα δικαιώματα και τη δημιουργική του ελευθερία. Ο χωρισμός των σκαθαριών ήταν επώδυνος, ναι. Αλλά ήταν επίσης απαραίτητος. Μερικές φορές, ακόμη και οι θρύλοι χρειάζονται τη δική τους, την ολόδική τους στιγμή για να συνεχίσουν να λάμπουν.
Πηγή: esquire.com.gr
