Ένας ψηλόλιγνος τύπος κάθεται αμέριμνος σε ένα παγκάκι φορώντας λευκό κοστούμι. Κάτι δεν πάει ακριβώς καλά στο βλέμμα του. Είναι εμφανές ότι η ευφυΐα του είναι κάτω του μετρίου. Η εικόνα του σε κάνει να πιστεύεις ότι ίσως πάσχει από νοητική υστέρηση. Όταν μιλά θυμίζει παιδάκι του δημοτικού κι όμως είναι τόσο ειλικρινής που σε καθηλώνει. "Η μαμά μου πάντα μου έλεγε ότι θαύματα γίνονται κάθε μέρα. Κάποιοι πιστεύουν ότι δεν γίνονται, αλλά γίνονται", αναφωνεί, σε κάποια σκηνή του 'Forrest Gump' (1994), ο ομώνυμος πρωταγωνιστής. Εικοσιπέντε χρόνια μετά, η ταινία παραμένει μία ωδή στην ανθρωπιά και στην πίστη ότι, τελικά, στο τέλος οι καλοί άνθρωποι κερδίζουν. Αυτό ήταν ο ρόλος της ζωής του Tom Hanks που γιορτάζει σήμερα 65 χρόνια γεμάτα κινηματογραφικές επιτυχίες;
Μάλλον όχι, αφού αυτόν τον τίτλο τον διεκδικεί με μεγαλύτερες αξιώσεις το 'Philadelphia' (1993). Σίγουρα όμως ήταν εκείνη η καλλιτεχνική επιτυχία που του χρέωσε μία άδικη ρετσινιά: ο Hanks, λένε οι επικριτές του, είναι μία χρυσή μετριότητα, ένας άριστος ηθοποιός με ελάχιστο τσαγανό να πάει πέρα από τα πεπατημένα, ένα ρομπότ της υποκριτικής που εκτελεί άψογα όποιον ρόλο του δοθεί.
Κανονικά, ένας star του Χόλιγουντ που κατάφερε να κάνει το μοναδικό back το back στα Όσκαρ μετά τον θρυλικό Spencer Tracy, κερδίζοντας τα αγαλματάκι για τον Α' Άντρικό το 1993 και το 1994, θα έπρεπε να είναι υπεράνω κριτικής. Δυστυχώς, οι κανόνες της κριτικής δεν είναι παντού οι ίδιοι.
Το τρίτο κατά σειρά παιδί ενός χωρισμένου ζευγαριού από την Καλιφόρνια δεν ήταν ποτέ κάποιο εξωπραγματικό ταλέντο. Μάλιστα, σε αντίθεση με άλλους νεαρούς stars που η αύρα τους αποπνέει κίνδυνο και περιπέτεια, ο Tom Hanks δεν πείθει. Ειλικρινά θα ήθελες να πιεις έστω μία μπύρα μαζί του; Δεν έχει τίποτα από το δέος που προκαλεί η φιγούρα του Marlon Brando, τίποτα από την απόκοσμη γοητεία των Robert De Niro και Al Pacino, τίποτα από την λαμπερή παρουσία του Leonardo DiCaprio.
"Ήμουν ένας nerd, ένας σπασίκλας. Ήμουν απίστευτα, σε τρομερό κι ενοχλητικό βαθμό ντροπαλός. Δεν έμπλεξα ποτέ σε φασαρίες κι ήμουν πάρα πολύ υπεύθυνος και συνεπής", είχε η δηλώσει παλιότερα σε συνέντευξή του στο Rolling Stone. Όχι, ακριβώς, δηλαδή η δήλωση που περιμένεις από έναν χολιγουντιανό αστέρα. Ο Hanks, μάλιστα, έχει παραδεχθεί ότι τα πρώτα το χρόνια ως ηθοποιός αντί να κλείνει ραντεβού με κάποιο κορίτσι για να πάνε στο θέατρο, πήγαινε μόνος του με σκοπό να αφοσιωθεί και να καταφέρει να σπουδάσει από κοντά τους μεγάλους κλασικούς. Σήμερα, αυτές τις συμπεριφορές μπορούμε τις ονομάζουμε "σύνδρομο του απουσιολόγου".
Ο Tom Hanks δεν είναι cool κι αυτό είναι κάτι που χρεώνεται σε όλη του την καριέρα. Φυσικά, εύκολα ξεχνούν κοινό και κριτικοί πως η ερμηνεία του στο 'Philadelphia' (1993) είναι ικανή να κάνει ακόμα και τα τσιμέντα να δακρύσουν. Έχασε άπειρα κιλά, φρόντισε να ταλαιπωρήσει τον εαυτό του ώστε να δείχνει πιο πειστικός ως ασθενής που πάσχει από AIDS, μπήκε στο πετσί του ρόλου ταράζοντας τα λιμνάζοντα νερά της εποχής απέναντι σε ένα θέμα που τότε ακόμη αποτελούσε ένα ταμπού που κανείς δεν ήθελε να μπλέκει μαζί του.
Δες περισσότερα ΕΔΩ!
Πηγή: esquire.com.gr
