Ήταν 19 Ιανουαρίου του 1943 όταν η Janis Joplin ήρθε στη ζωή. 27 χρόνια αργότερα, στις 4 Οκτωβρίου του 1970, η ίδια φεύγει για πάντα, "κερδίζοντας" μία θέση στο κλαμπ των 27. Η τραγουδίστρια, γνωστή και ως "Μαργαριτάρι της Ροκ", πρόλαβε να γίνει μία από τις πιο επιτυχημένες ροκ σταρ της εποχής της. Η δυναμική της ερμηνεία, ο επαναστατικός χαρακτήρας της, το πείσμα και το ταλέντο της έκαναν - δικαίως - το όνομα της να γραφτεί με κεφαλαία γράμματα στις σελίδες της ιστορίας της μουσικής.
"Η Joplin είχε μια αναπάντεχα αυθεντική φωνή", "ακατανίκητη και βαθιά ευάλωτη", "η θηλυκή εκδοχή του Elvis Presley", είναι μερικά από τα πράγματα που έχουν ειπωθεί μέσα στα χρόνια για εκείνη. Εκτός από τη χαρακτηριστική της εμφάνιση και φωνή, η Janis Joplin είχε και μία χαρακτηριστική σχέση με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Αυτά ήταν μάλιστα που έβαλαν τέλος στη σύντομη ζωή της, συγκλονίζοντας τότε ολόκληρο τον κόσμο.
Σήμερα, με αφορμή την επέτειο από τον θάνατό της, θυμόμαστε όλα όσα είχε πει στο αμερικανικό Esquire, το 2014, η στιχουργός και φίλη της, Johanna Hall.
"Η τελευταία φορά που είδα τη Janis ήταν στις 8 Αυγούστου 1970, στο Capitol Theatre στο Port Chester της Νέας Υόρκης. Δύο μήνες αργότερα θα πέθαινε. Στεκόμουν στα παρασκήνια και παρακολουθούσα τον συνθέτη και τότε σύζυγό μου, John Hall, να κάνει soundcheck για το άνοιγμά του. Η πόρτα της σκηνής άνοιξε, και μέσα σε μια κλίση του απογευματινού ήλιου, μπήκε η Janis φορώντας πολιτικά ρούχα, με τα μαλλιά της χαλαρά στους ώμους της. Χαμογέλασε με τα γαλάζια μάτια της όταν με είδε και ήρθε να με αγκαλιάσει για να με χαιρετήσει. Σταθήκαμε και μιλήσαμε για ασήμαντα πράγματα. Μετά αναστέναξε: 'Λοιπόν, πρέπει να πάω επάνω και να βάλω την Janis Joplin'. Έκανε μια ειρωνική συστροφή του στόματός της. 'Την έχω σε ένα κουτί...'".
"Η Janis με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που την είδα. Ήταν η άνοιξη του 1968 και ο John και εγώ πήγαμε να δούμε τους Big Brother and The Holding Company, ένα νέο συγκρότημα από το Σαν Φρανσίσκο με μια 'γκόμενα τραγουδίστρια'. Θρηνώντας καθώς έτρεχε στη σκηνή του Generation, ενός υπόγειου ροκ κλαμπ στη West 8th Street της Νέας Υόρκης που αργότερα έγινε το στούντιο του Jimi Hendrix, το Electric Ladyland, η φωνή και η προσωπικότητα της Janis γέμισαν το δωμάτιο με τέτοια δύναμη που με έκανε αμέσως προσηλυτισμένο".
"Στις αρχές του 1969, έγινα κριτικός ροκ για το Village Voice. Όλοι οι άλλοι κριτικοί ήταν άντρες, εκτός από έναν ή δύο. Όταν η Janis άφησε τους Big Brother για να βγει μόνη της, ο Τύπος τη μίσησε. Ήταν σε ένα ταξίδι σταρ, έλεγαν, αντίθετο με τα χίπικα ιδεώδη της αγάπης και της αδελφοσύνης. Οι άνδρες μουσικοί δεν αντιμετωπίζονταν με αυτόν τον τρόπο....".
"Περάσαμε 12 ώρες μαζί εκείνη την ημέρα. Βγήκαμε στο Greenwich Village, περπατήσαμε στην MacDougal Street, πεταχτήκαμε σε μαγαζιά και δεθήκαμε κατά τη διάρκεια δείπνου σε ένα μεξικάνικο εστιατόριο. Καθώς αποκάλυπτε όλο και περισσότερο τον εαυτό της, γίναμε ίσες, αδελφές κάτω από το δέρμα, μοιραζόμενες τις ανασφάλειές μας. Μας εξομολογήθηκε ότι είχε πάρει ηρωίνη, αλλά ήταν καθαρή εδώ και λίγο καιρό. Ο Albert την είχε στείλει κάπου για να καθαρίσει και εκείνη θα προσπαθούσε να παραμείνει στο μονοπάτι....".
"Μετά από αυτό, η Janis ερχόταν από το διαμέρισμά μας όποτε βρισκόταν στην πόλη. Ποτέ δεν ήξερα ποια Janis θα έβλεπα όταν άνοιγα την πόρτα. Κάποιες φορές έμοιαζε με μια κουρασμένη σερβιτόρα σε ένα εστιατόριο στο Τέξας, και άλλες φορές ήταν μια λαμπερή σειρήνα. Είχε ασυνήθιστη επιδερμίδα, μεγάλης διαμέτρου και ημιδιαφανής. Όλα φαίνονταν. Ήταν αστεία, έξυπνη και διορατική, όταν ήταν νηφάλια...".
"Με εξέπληττε το γεγονός ότι η Janis μπορούσε να μεθύσει το ένα βράδυ και να το ξανακάνει το επόμενο. Δεν είχε κανένα φρένο, κανένα ρυθμιστή στις υπερβολές της. Ταυτόχρονα είχε ισχυρή εργασιακή ηθική και έπαιρνε σοβαρά την ευθύνη της απέναντι στο κοινό της. Έλεγε ότι θεωρούσε δουλειά της να τους 'ξεσηκώνει'".
Ήταν πάντα σε αναζήτηση νέου υλικού. Ο John της έπαιξε μερικά από τα τραγούδια του και της άρεσε η μουσική αλλά όχι οι στίχοι. Έτσι, ένα βράδυ, καθώς στεκόταν στην πόρτα για να φύγει, πρότεινε: "Γιατί δεν μου γράφετε οι δυο σας ένα τραγούδι;".
"Η κληρονομιά της είναι ορατή σε ροκ τραγουδιστές από τον Eddie Vedder μέχρι τον Adam Lambert και από την Katy Perry μέχρι τη Lana Del Rey. Όλοι της οφείλουμε χρέος".
"H Janis κατέκτησε ανεξίτηλα τη φαντασία μας και μας άφησε μεταμορφωμένους. Η Janis ήταν περίπλοκη και ελαττωματική, πάντα προσπαθούσε, πάντα λαχταρούσε αυτό που δεν είχε. Ίσως αυτό να την έκανε τόσο χαρισματική, τόσο κοντά στο μυστήριο, καθώς εργαζόταν συνειδητά για να δώσει τον εαυτό της και να γεμίσει το δικό της κενό. Ίσως η Janis δεν βρήκε ποτέ αυτό που έψαχνε στη ζωή της...".
Πηγή: esquire.com.gr
