Σαν σήμερα, στις 26 Ιουνίου του 1977, ο Elvis Presley έδινε το τελευταίο show της ζωής του, καθώς ενάμιση μήνα αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή στο Μέμφις.
Στα '70s ο βασιλιάς έμοιαζε τυφλωμένος από το Λας Βέγκας, την κακή ζωή, τις καταχρήσεις, τα βαρβιτουρικά, τα ποτά και τις εξωφρενικές ενδυματολογικές επιλογές που τον ήθελαν με λαμέ άσπρα κοστούμια και φαβορίτες α λα Wolverine. Μετά τα '60s όπου αναλώθηκε σε (μάλλον) ανούσιες κινηματογραφικές παραγωγές κι ύστερα από την εποποιία των '50s όπου άλλαξε την ιστορίας της μουσικής βιομηχανίας και της pop κουλτούρας, ο Elvis έδειχνε πολύ πάρα πολύ κουρασμένος. Πάνω, όμως, στην σκηνή μεταμορφωνόταν· είναι ελάχιστοι οι καλλιτέχνες που μπορούν να συγκινήσουν το κοινό σε αυτόν τον βαθμό. Ακόμα και 42 χρόνια μετά την τελευταία φορά που πάτησαν το πόδι τους στο σανίδι.
Ο Presley ήταν ένας μαυροφορεμένος πιτσιρικάς που το κούνημα των γοφών του υπήρξε, κάποια στιγμή, δημόσιος κίνδυνος νο.1 για τη συντηρητική Αμερική. Άλλωστε με τον τρόπο του έφερνε τον ερωτισμό της αφροαμερικανικής κοινότητας μέσα στα γεμάτα τάξη, ησυχία και ασφάλεια σπίτια των λευκών. Έτσι αν και, αρχικά, δεν έγραφε τα περισσότερα τραγούδια του, ήταν ο κατάλληλος ερμηνευτής για να εκφράσει την απεγνωσμένη έκκληση του νεανικού κοινού για λίγη περισσότερη χειραφέτηση. Τα ψυχεδελικά '60s και τα χίπικα '70s χρωστούν πολλά σε εκείνον. Ιδιαίτερα όσον αφορά την ελευθερία των ηθών και του σεξ.
Στις 26 Ιουνίου του 1977, στη Market Square Arena της Ιντιανάπολις, 18 χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκαν για να θαυμάσουν από κοντά έναν άνθρωπο που ήταν στην εποχή του ένας πραγματικός θρύλος εν ζωή. Η κίνησή του δεν είχε καμία σχέση πια με τους φρενήρεις ρυθμούς που συνήθιζε να χορεύει τις παλιές καλές εποχές, η φωνή του κι όσα πρέσβευε όμως έδιναν ηχηρά το παρών ακόμα και στην τελευταία του συναυλία. Κανείς, ούτε ο ίδιος ο θάνατος από ότι φαίνεται, δεν θα μπορούσε να στερήσει από τον Βασιλιά το magic touch που είχε με τους θεατές. Οι αφηγήσεις κάνουν λόγο για ένα κοινό που παραληρούσε και παραμιλούσε ταυτόχρονα.
"Ladies and Gentlemen, Elvis has left the building" ή σε ελεύθερη μετάφραση "Κυρίες και κύριοι, ο Έλβις την έκανε" συνήθιζαν να λένε οι κονφερασιέ στα μικρόφωνα των venues που εμφανιζόταν ο Βασιλιάς με την ελπίδα να κάνει ένα encore για το κοινό. Δυστυχώς, εκείνο το βράδυ, αυτή η ατάκα ήταν πέρα για πέρα αληθινή. Ήταν το κύκνειο άσμα του, αν και οι βιογράφοι του λένε ότι δεν σταμάτησε να παίζει ποτέ μουσική· λίγες ώρες πριν την κάνει για πάντα τα δάχτυλά του χτυπούσαν το "Blue Eyes Crying In The Rain" στο πιάνο. Αν και για να πούμε όλη την αλήθεια, ο μύθος τους θα είναι για πάντα ζωντανός, αφού σε εκείνον ή έστω την περσόνα του οφείλουμε το ότι η επανάσταση του rock (n' roll) έγινε γεγονός.
Πηγή: esquire.com.gr
