Λίγες σκηνές έχουν καταγράψει την κατάδυση στην τρέλα τόσο πιστά όσο η σεκάνς με το τσεκούρι από τη "Λάμψη" του Kubrick. Για να μπορέσει, φυσικά, να αποδοθεί σωστά η ατάκα "Here's Johnny" χρειάστηκε κάτι περισσότερο από υποκριτικό ταλέντο: η ιδιοφυΐα του Jack Nicholson ακροβατούσε πάντα με τα ανθρώπινα όρια. Ο σπουδαίος Αμερικανός που κλείνει 88 χρόνια σήμερα ήταν, είναι και θα είναι ο πιο sui generis αστέρας του Χόλιγουντ. Το ταλέντο και η ιδιοσυγκρασία του δεν τον άφησαν να μπει ποτέ σε καλούπια, βρισκόταν πάντα ένα σκαλοπάτι πάνω από όλους τους υπόλοιπους ηθοποιούς της γενιάς του (όταν είχε όρεξη), λίγα εκατοστά μακριά από την παράνοια και, τελικά, πάρα πολύ κοντά στο μεγαλείο.
Τι γίνεται όμως σήμερα με τον Nicholson; "Κρατιέμαι ακόμη καλά, αν και λιγάκι πιο στρουμπουλός, παραμένω υγιής. Το μυαλό μου συνεχίζει να στροφάρει", είχε δηλώσει χαρακτηριστικά στη 'The Sun', διαψεύδοντας το 2013 τις φήμες που τον ήθελαν να αποσύρεται από την υποκριτική λόγω απώλειας μνήμης. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι από το 2010 και μετά δεν έχει εμφανιστεί καμία φορά στο σινεμά.
Με τρία Όσκαρ, 12 προτάσεις για χρυσό αγαλματάκι και περισσότερες από 60 ταινίες στο ενεργητικό του ίσως έχει κάθε δικαίωμα να απολαύσει τις δάφνες του και να ξεκουραστεί. "Βασικά, νομίζω πως έχει αποσυρθεί" ήταν η απάντηση του συμπρωταγωνιστή του στον "Ξένοιαστο Καβαλάρη" (1969), Peter Fonda, στην ερώτηση του τι κάνει σήμερα ο φίλος του.
Δεν είναι απίθανο το "How Do You Know" να ήταν μία από τις τελευταίες φορές που είδαμε τον σπουδαίο Jack Nicholson, ο οποίος μέχρι τα 32 του ήταν ένας παγκοσμίως άγνωστος κομπάρσος, στη μεγάλη οθόνη. Πρόλαβε, όμως, να αφήσει ερμηνείες που έγραψαν ιστορία, σε τέτοιον βαθμό ώστε από πολλούς να θεωρείται το κορυφαίο ταλέντο που ανέδειξε το αμερικανικό σινεμά μετά τον Marlon Brando. Ακολουθούν δέκα ρόλοι ως ιδανικά επιχειρήματα για να υποστηρίξουν αυτήν την άποψη, γεμάτοι από το χαρακτηριστικό χαμόγελο του πάντα αντισυμβατικού τρελο-Jack.
Η Λάμψη (1980)
Ως ο παρανοϊκός Jack Torrance.
Στη φωλιά του κούκου (1975)
Ως ο ψυχασθενής εγκληματίας Randle McMurphy (Όσκαρ Α΄ Αντρικού).
Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές (1981)
Ως ο άπληστος εραστής Frank Chambers.
Chinatown (1974)
Ως ο δαιμόνιος ντετέκτιβ J.J "Jake" Gittes.
Ξένοιαστος καβαλάρης (1969)
Ως ο μέθυσος δικηγόρος George Hanson.
Ζήτημα Τιμής (1992)
Ως ο σκληροτράχηλος συνταγματάρχης Nathan R. Jessup.
Καλύτερα Δε Γίνεται (1997)
Ως ο μισάνθρωπος Melvin Udall (Όσκαρ Α΄ Αντρικού).
Σχέσεις Στοργής (1983)
Ως ο άντρας – στήριγμα Garrett Breadlove (Όσκαρ Β΄ Αντρικού).
Batman (1989)
Ως ο ίσως καλύτερος Joker που πέρασε ποτέ από τη μεγάλη οθόνη.
Ο Πληροφοριοδότης (2006)
Ως ο αρχιμαφιόζος Frank Costello.
Πηγή: esquire.com.gr
