Ο Bruce Springsteen σήμερα κλείνει τα 75 του χρόνια και με αυτή την αφορμή θυμόμαστε την μεγάλη συνέντευξη που έδωσε στο Esquire την εποχή της κυκλοφορίας του "Springsteen on Broadway", στην οποία αποκαλύπτει ότι το πιο γενναίο ταξίδι ήταν εκείνο στα βάθη της δικής του ψυχής.
Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης όπου αναφέρεται σε τρία σημαντικά τραγούδια της πορείας του, το "The Promised Land", το "The Ties That Bind" και το "Born to Run":
Του λέω ότι σκέφτομαι τους στίχους από το "The Promised Land" και για το πώς για χρόνια πίστευα ότι ήταν γραμμένοι για κάποια ερωτική απογοήτευση: "Μερικές φορές νιώθω τόσο αδύναμος που θέλω να εκραγώ, να πάρω ένα μαχαίρι και να κόψω αυτό τον πόνο από την καρδιά μου […]".
"Έχει να κάνει με την υπαρξιακή αδυναμία και την προσπάθεια που κάνεις να αντεπεξέλθεις".
Και ο στίχος "τα ψέματα που σε αφήνουν χαμένο και με ραγισμένη καρδιά";
"Όλος ο κόσμος κουβαλά αυτά τα πράγματα μαζί του. Είναι ένας στίχος που πάντα βρίσκει το στόχο του. Ακόμα με καρφώνει στην καρδιά κάθε βράδυ που τον τραγουδώ"
Του λέω: "Με κάνεις να πιστεύω ότι το 'The Ties That Bind' δεν είναι ένα ερωτικό τραγούδι, αλλά ένα τραγούδι για το οικογενειακό DNA, από το οποίο δεν μπορείς να ξεφύγεις".
"Οι δεσμοί στην οικογένειά σου", απαντά, "αλλά και οι δεσμοί που δεν μπορείς να σπάσεις με την κοινότητα και τους συμπολίτες του. Δεν μπορεί να ξεγράψεις αυτά τα πράγματα. Αν το κάνεις στο τέλος της μέρας θα έχεις σαπίσει μέσα σου. Αν θες να δεις κάποιον που το έχει κάνει και έχει πάθει ό,τι λέω, ρίξε μια ματιά στον Donald Trump. Εκείνος τα έχει εγκαταλείψει όλα αυτά τα πράγματα και του έχει στοιχίσει. Είναι βαθιά χαλασμένος μέχρι τον πυρήνα του εαυτού του".
"Επειδή εγκατέλειψε αυτούς τους δεσμούς;"
"Ακριβώς. Γι’ αυτό και είναι επικίνδυνος".
"Οποιοσδήποτε σε αυτή τη θέση που δεν αγκαλιάζει αυτούς τους δεσμούς είναι ένας επικίνδυνος και πολύ θλιβερός άντρας".
Κι ύστερα του λέω ότι σκέφτομαι το "Born to Run", το οποίο περιέχει τέσσερις λέξεις σε ένα στίχο που είναι σαν να αποτελούν μια περίληψη του εαυτού του: θλίψη, αγάπη, τρέλα και ψυχή. "Μαζί, Wendy, μπορούμε να ζήσουμε μέσα από τη θλίψη / Θα σε αγαπώ με όλη την τρέλα της ψυχής μου".
"Αυτά είναι τα δικά μου λόγια. "Born to Run”. Αυτός είναι ο επιτάφιός μου, σε περίπτωση που θέλεις να μάθεις ποιος θα είναι. Να τος! Μάλιστα, ήδη αυτό είναι – χρησιμοποιώ αυτό το τραγούδι για να κλείσω κάθε βράδυ την παράσταση σαν να μπορεί να τη συνοψίσει. Η ιδέα είναι ότι περιέχει όλα όσα προηγήθηκαν. Και πιστεύω ότι το κάνει".
"Ο τελευταίος στίχος του πιο σπουδαίου μου τραγουδιού. Έτσι πρέπει να τελειώνει κάθε νύχτα". Ο Spingsteen κάνει μια παύση. "Ήμουν 24 όταν το έγραψα. Πωωω! Κι όμως, αντέχει ακόμα. Όμως εγώ... αυτό ήταν που στόχευα και τότε – αυτός ήταν ο στόχος μου".
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ
