Ο Francis Ford Coppola το παραδέχεται: "Είναι αλήθεια ότι ο Mario (Puzo) με έβαλε στα μονοπάτια της μαφίας και πως ο 'Νονός' μου άλλαξε τη ζωή", γράφει στην εισαγωγή του υπογράφει για τη νέα έκδοση του εμβληματικού μυθιστορήματος. Έχουν συμπληρωθεί περισσότερα από πενήντα χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου που άλλαξε με τον τρόπο του το σινεμά.
Αρχικά ο Coppola είχε απορρίψει μετά βδελυγμίας το κείμενο του Puzo πιστεύοντας, κατά την πρώτη ανάγνωση, ότι πρόκειται για ένα "μπεστσελεράκι γεμάτο σεξ κι ανοησίες". Με βάση τα όσα αποκαλύπτει, όμως, στο Entertainment Weekly η δεύτερη φορά που το διάβασε ήταν μία πραγματική αποκάλυψη· βρήκε σε αυτό κάτι το διαχρονικό.
"Αυτό που ανακάλυψα κάτω από την επιφάνεια ήταν μία εκπληκτική ιστορία εφάμιλλη των κλασικών αφηγήσεων· ένας βασιλιάς με τρεις γιους, ο καθένας από τους οποίους έχει κληρονομήσει ένα τμήμα της προσωπικότητάς τους", γράφει. "Σκέφτηκα ότι αν μπορούσα να εξάγω αυτό το κομμάτι του βιβλίου και να κάνω μία ταινία για αυτό το θέμα, θα μπορούσα να δώσω μία νέα πνοή στην ιστορία".
"Στην σκηνή όπου ο Clemenza περιγράφει τη συνταγή στον Michael, εγώ έγραφα 'Πρώτα περνάμε το λουκάνικο από το τηγάνι κι ύστερα ρίχνουμε τις ντομάτες'. O Mario όμως έκανε διορθώσεις από πάνω: 'Οι γκάνγκστερ δεν ''περνάνε'', οι γκάνγκστερ τηγανίζουν". Ήταν κάτι συνηθισμένο και συνέβαινε κάθε λίγο και λιγάκι στο σενάριο -χειρόγραφες σημειώσεις του Puzo που έκαναν όμως τεράστια διαφορά".
"Μου άρεσε να είμαι δίπλα του", λέει ο Coppola. "Τον αγαπούσα όπως ένας ανιψιός αγαπά έναν αγαπημένο θείο. Είχε πολύ πλάκα να κάνεις παρέα μαζί του, ήταν τόσο ζεστός και σοφός, αστείος και στοργικός".
Μάλιστα ο Coppola άκουσε τη συμβουλή του συγγραφέα όσον αφορά τις σχέσεις με τους μαφιόζους. Του είχε πει ότι δεν πρέπει πει να τους αφήσει να πιστέψουν ότι μπορεί να γίνουν φίλοι μαζί του για κανέναν λόγο - όταν ο περιβόητος John Gotti, ο αρχηγός της οικογένειας Gambino από τη Νέα Υόρκη, εμφανίστηκε στο σετ του 'Ο Νονός 2' για να συναντήσει τον Coppola, ο τελευταίος αρνήθηκε να εμφανιστεί. Ίσως ήταν από τις πιο σοφές κινήσεις της ζωής του. Κάτι που χρωστούσε στην γνώση της πιάτσας και τη λαϊκή σοφία που κουβαλούσε ο Mario Puzo.
Πηγή: esquire.com.gr
