Δεν υπήρξε ο πιο φανταχτερός κιθαρίστας. Δεν έκανε εξώφυλλα κάθε μήνα, ούτε είχε το τυπικό attitude ενός rockstar. Ο Gary Moore δεν γεννήθηκε για να εντυπωσιάσει. Γεννήθηκε για να νιώθει. Και να σε κάνει να νιώθεις. Η κιθάρα του δεν έπαιζε απλά νότες. Μιλούσε, σπάραζε, σου φώναζε με τρόπο που δεν χρειάζονταν λέξεις!
Από τα χρόνια με τους Thin Lizzy μέχρι την καθηλωτική απήχηση του "Still Got the Blues" το 1990, ο Gary Moore είχε ένα μοναδικό όπλο: την ειλικρίνειά του. Δεν είχε στυλιζαρισμένο ήχο. Είχε συναίσθημα. Είχε εκείνο το "σπάσιμο" στο bend που έκανε την καρδιά σου να ραγίζει... Ο B.B. King είχε κάποτε πει: "Ο Gary είναι από τους λίγους λευκούς κιθαρίστες που κατάλαβαν πραγματικά τα blues. Και τους έδωσε τη δική του ψυχή".
Δεν φοβήθηκε ποτέ την αλλαγή. Από το hard rock στο fusion, στο blues, στο κλασικό heavy και ξανά πίσω στο blues. Ό,τι κι αν έπαιζε ο Gary Moore, η κιθάρα του ήταν απλώς προέκταση της ψυχής του. Σαν σήμερα, στις 4 Απριλίου 1952, γεννήθηκε στο Μπέλφαστ ένας μουσικός που δεν προσπάθησε να γίνει θρύλος. Απλά έπαιξε ειλικρινά. Και ίσως αυτό ήταν το μεγαλύτερο μυστικό του.
